Workshop Chris Maene

In 1984, Chris Maene succeeded his parents and became the head of Piano's Maene. With traditional craftsmanship, he managed to build a workshop with all kinds of specialists, some of whom received several years of training in Hamburg, Berlin, Poland, Tokyo and Paris.  In 1989 he opened a new workshop for instrument building and restoration.

The work that is carried out daily in this atelier varies greatly: building replicas of historic pianos, restoring original instruments and, since 2015, building the Chris Maene Straight Strung Concert Grand.

The fortepianos and right-string grand pianos of Chris Maene and his workshop are played and applauded all over the world by professional pianists, concert halls, conservatories and amateur pianists alike.

Ook deze week stond er opnieuw een levering gepland. Het Conservatoire Royal Bruxelles koos voor een replica van een Andreas Stein pianoforte, naar het originele exemplaar uit 1786, gebouwd in Augsburg. Dit originele exemplaar is momenteel te bezichtigen in het Muziekinstrumentenmuseum MIM in Brussel. 

De selectie voor het instrument vond plaats in onze Chris Maene Room. Het was Claire Chevalier, docente pianoforte in het Conservatoire Royal Bruxelles, die het finale instrument koos uit twee identieke kopieën.

Andreas Stein, revolutionaire lichtheid.

Vanaf de jaren 1780 bepaalde Johann Andreas Stein grotendeels het succes van de piano in Duitsland en Wenen. Hij maakte elegante en slanke instrumenten, meestal afgewerkt in kersenhout. Zijn Prell-actie (zonder backchecks voor de hamers) was eenvoudig en functioneel. De hamerkoppen scharnierden tussen houten kaapstanders en de kleine hamerkoppen hadden slechts 1 of 2 lagen dun leer. Het toetsenbord was extreem licht en had een aanraakdiepte van slechts 4 tot 5 mm. Dit alles resulteerde in een transparant geluid dat gearticuleerd klonk over de 5 octaven. De toon was duidelijk en vol boventonen. Het gebruik van kniehendels om de dempers op te tillen, was destijds revolutionair.

Ook in de toekomst staan er nog enkele mooie projecten op de agenda.

Zo kwam de vraag via het gerenommeerde Conservatoire National Supérieur de Musique et Danse de Paris voor de bouw van een pianoforte Andreas Stein.

Deze Stein zal opnieuw gebaseerd zijn op het originele instrument uit het Muziekinstrumentenmuseum in Brussel (Augsburg, 1786) maar zal twee mechanieken hebben.

Het eerste mechaniek zal een normaal mechaniek hebben met beleerde hamerkoppen.
Het tweede mechaniek zal er een zijn zonder beleerde hamerkoppen, wat dichter bij de klank van de Tangentenflügel zal staan. 

De selectie zal plaatsvinden in het najaar van 2021. Hiervoor komt een delegatie uit Parijs, met onder andere de docente pianoforte Daria Fadeeva, naar Ruiselede.

Tangentenflügel? The best of differnt worlds?

De Tangent-piano is een zeer zeldzaam toetsinstrument met een ongebruikelijk geluid. Qua ontwerp lijkt het op klavecimbels en vroege piano's. Wanneer de toetsen worden ingedrukt, worden de snaren bediend door smalle houten stroken. Verschillende registers versmelten de kwaliteiten van klavecimbels, clavichords, pianofortes en harpen. Vanaf het midden van de 18e eeuw werd de Tangent-piano een populair toetsinstrument omdat hij meer expressiviteit en intensiteit kon bieden dan het klavecimbel. 

De Western Australian Academy of Performing Arts contacteerde het Chris Maene atelier met de vraag of wij hun pianoforte John Broadwood uit 1823 konden restaureren.

Met veel plezier nam het atelier deze uitdaging aan. Het instrument is momenteel van Melbourne naar Ruiselede gebracht en wordt met de grootste zorg gerestaureerd.